Yazar Adı : | İlim Dalı : Arap Dili ve Edebiyatı |
Konusu : | Dili : Türkçe |
Özelliği : | Makale Türü : |
Ekleyen : /2015-04-17 | Güncelleyen : /0000-00-00 |
Men Ente (Sen Kimsin)
Rabbimi gördüm kalp gözümle,
Dedim ki; men ente?
Ben senim dedi.
Kale ente (ben; ente)
Dedim ki; Neresi sorusunun
Senle alakası olmaz
Çünkü konu sen olunca;
Neresi diye bir soru sorulmaz
Sen ki her nere ve neresi varsa
Hepsini;
”LA EYN’ deki var”, sıfatınla kuşatmışsın.[1]
Peki, Yer yoksa; ”LA EYN’deysen;
Sen Neredesin? dedim;
- Ya ente
Varlığımda; varlığım yok, [2]
Bunu anladım.
İsmimden ve cismimden geçtigimde
Vucidte ente. [3]
(Tek Sen varsın – ENTE , )
Sen hayatımsın
ve kalbimin sırrısın...
Ben neredeysem, Sen de oradasın; ENTE
Ey Allahım
sözlerimden dolayı beni mazur gör
Bana affını lutfet,
Senden
yalnızca senden
aff dilerim ben,
İllake ENTE
Hallac el Mansur' dan
[1] ”LA EYN’deki var”; Allah zaman ve mekandan münezzeh olduğundan
bir yerde olmakla vasfolunmayandır. La eyn sıfatının manası budur.
[2] Varlığımda; varlığım yok,; kendi varlığımı farkettiğim müddetçe var olarak kendim ve benliğim durduğu müddetçe Allah'a ulaşamayacağımı anladım.
[3] Vucidte ente; sen o zaman görülür oluyorsun. Aradaki perde benlikten kurtulunca kalkıyor.
رأيت ربي بعين قلبي
فقلت من انت ؟ قال أنت َ
فليس للأين منك أينُ
و ليس أين بحيث أنت
أنت الذي حزت كل أين
بنحو لا أين فأين أنت
ففي بقائي و لا بقائي
و في فنائي وجدت انت
في محو أسمي ورسم جسمي
ٍالت عني فقلت انت
أنت حياتي وسر قلبي
فحيثما كنت كنت انت
فمن بالعفو يا الهي
فليس ارجو سواك انت