Cemşid ü Hurşid

Ahmedinin Emîr Süleyman'ın isteği üzerine kaleme aldığı bu mesnevi Selmân-ı Sâvecinin (ö 778/1376) Cemşid ü Hurşid adındaki eserine dayanmaktadır.

Fakat Ahmedî, mesneviyi Türkçe'ye çevirirken eklemiş olduğu yeni kısımlarla âdeta yepyeni bir eser vücuda getirmiş ve ese­ri 806'da (1403) tamamlamıştır.

Aslın­da 1. Mehmed'e sunulmak üzere hazır­lanan, fakat Emîr Süleyman'a sunulan bu mesnevinin 847 (1444) yılında istin­sah edilmiş tek nüshası İstanbul Üniver­sitesi Kütüphanesi'ndedir

(TY, nr 921; İskendernâme de aynı yazma içindedir).

Aruzun "mefâîlün mefâîlün feûlün" ka­lıbı ile yazılan mesnevide konu, Cem­şîd ile Hurşîd arasındaki aşk hikâyesidir.

Cemşîd Çin fağfurunun oğlu, Hur­şîd ise Rum kayserinin kızıdır.

Eser ilk defa Nihad Sami Banarlı tarafından ilim âlemine tanıtılmıştır.

Mehmet Akalın 1969 yılında eser üzerinde bir doktora çalışması hazırlayarak gramer hususi­yetlerini tesbit etmiş ve metin kısmını neşretmiştir (Ankara 1975).