Nûrü’l-envâr fî şerhi’l-Menâr

Ebü’l-Berekât en-Nesefî’nin (ö. 710/1310) fıkıh usulüne dair Menârü’l-envâr adlı eserinin şerhidir. Eserini Medîne’de ikameti sırasında Menârü’l-envâr’ı okuttuğu öğrencilerinin isteği üzerine iki ay içinde yazmıştır (1693). Diğer bazı hâşiyeleri yanında Muhammed Abdülhalim el-Leknevî de esere Kamerü’l-akmâr adlı bir hâşiye yazmış, Vahîdüddin b. Mesîhüzzamân İşrâku’l-ebsâr fî tahrîci ehâdisi Nûri’l-envâr adlı eserinde (Bombay 1288) hadislerini tahric etmiştir. Nûrü’l-envâr birçok defa basılmıştır (Kalküta 1818, 1819; Delhi 1253; Leknev 1266, 1279, 1295 [Kamerü’l-akmâr ve diğer bazı eserlerle birlikte]; Hindistan 1293 [adı geçen hâşiyeyle]; Kanpûr 1299; Bulak 1316-1317 [I-II, Nesefî’nin Keşfü’l-esrâr’ı ve adı geçen hâşiye ile]; Beyrut 1406 / 1986 [Keşfü’l-esrâr ile]).