İlim Dalı : Fıkıh | Konusu : |
Soruyu Soran : | Cevaplayan : Önder Nar |
Cevaplayanın Mezhebi: | |
Ekleyen : /2021-02-16 | Güncelleyen : /0000-00-00 |
Soru: Seminer çalışmam için "vasy" teriminin sözlük anlamını bulmam gerekiyor. Fıkıh, hukuk ve Osmanlı terimleri ile ilgili bir kaç sözlüğe baktım. "Vasy" kökünden türeyen kelimelere yer verilmiş (vasî, vasiyy, vesâyet, vasiyet gibi) ama kelimenin kökeninden bahsedilmemiş. Bunun için bakabileceğim bir lügat önerebilir misiniz? (20 Aralık 2015)
el Cevab: (fıkıh sorusu değil)
-Hangi ilim dalı üzerinde vasy kelimesinin kökenine ihtiyacınız var.
Lisanul arab, muhit,ve es sıhah lugat olarak.
-Mufassaal fıkıh kitaplarının vasiyet alt bölümleri
-Akaid- mezhepler tarihi kitaplarından Şiilerin vasiyye inancı ile alakalı yazılmış müstakil eserlerde çok tafsilatlı bilgiler ve konu ihaleleri bulabilirsiniz.
Lugatte Vasiyet Kelimesinin Kökeni Ve Kullanımları:
Vasiyet: lugatte vasala –vardı, bitişti, ulaştı manasındadır..
İbn Faris ö. 395 /1004: ‘’vav –sad-ya’’ esasta bir şeyin bir şeye vasıl olması(ulaşması) manasına gelir, demiştir. Buna göre vasseytuş şey e= bir şeyi vasiyet ettim demek onu bir diğer şeye ulaştırdım demektir.
İbn Faris ,makayis el luğa s.1055
ez zemahşeri :vassa eş şey e bi’ş-şey’i (bir şeyi bir şeye vasiyet etti) demek onu ona ulaştırdı demektir. Avseytu ila zeydin li amrin bi keza (zeyde amr için bir şey vasiyet ettim ) demek ona vasiyet ettim manasına geleceğini söylemiştir. Ayrıca; Bu benim vasiyim(vasiyet ettiğim şahıstır)dir. Onlar benim evsıyam (vasiyetçilerim)dir, bu benim vasiyetim ve vasatsım’dır, vasi’den önce vasayeti gelir; şeklinde kullanımları olduğunu ifade etmiştir.
ez Zemahşeri, Esasu'l belağa s.501
Bir şahıs vasiye ettiğinde bu ifade edilirken , ‘’evsay-te ileyhi’’(ona vasiyet ettin) denilir.
Ebu Bekr er Razi, Muhtaru’s- sıhah,VI.2225; ibn manzur, lisanu'l arab ,XV.394; el Feyruzabadi, el Bahru’l-muhit s.1731.
Aşağıdaki eserler bir kütüphaneye gidip müracaat edebileceğiniz eserlerdir.
İbn Faris, makayis el luğa s.1055
ez Zemahşeri, Esasu'l belağa s.501
Ebu Bekr er Razi, Muhtaru’s- sıhah,VI.2225
İbn Manzur, lisanu'l arab ,XV.394;
el Feyruzabadi, el Bahru’l-muhit, s.1731.
http://www.almaany.com/ar/dict/ar-tr/%D9%88%D8%B5%D9%8A/
http://www.almaany.com/ar/dict/ar-ar/%D9%88%D8%B5%D9%8A/