Maârif erbabından ve hâl tercemesi [biyografi] mütehassıslarından, olup Edirne'lidir.

Kürt Memişzade Efendi diye tanınmıştır.

İbrâil'li Kaltakkıran Mehmed Ağa'nın oğludur.

Dedesi Osman Çelebi 1801 İbrâil'de vefat etmiştir.

Bugün, Romanya hudutları içinde bulunan İbrâil, Ruslar tarafından 1810 tarihinde işgal edilince, Mehmed Ağa, önce Rusçuk'a oradan da Edirne'ye göç etmiş, Edirneli yeğen Hacı Ahmet Paşa'nın hizmetine girerek beşlül ağalarından olmuştur.

Ailenin lakabı Müstecâboğlu iken babası Mehmed Ağa'nın Romanya'da bozguncu faaliyetlerde bulunan, Etniki Eterya komitacılarıyla giriştiği mücadelelerdeki fedâkârlığı ve bir cirit oyunundaki galibiyeti sonucu, Kaltakkıran lakabıyla anılır olmuştur.

Ahmet Bâdî'nin annesi ise Halil kızı Ayşe Sıdıka Hanım'dır.
Ahmet Bâdî 12 Recep 1255'te (21 Eylül 1839) Edirne'de Kirişhâne semtinde Konduk Osman, yeni adıyla Talat Paşa Mahallesi'nde doğdu.

Asıl adı Hasan'dır.

İlk öğrenimini, Kirişhâne'deki Taş Mektep, şimdiki Kadri Paşa İlkokulu'nda tamamlamış, daha sonra özel dersler alarak kendisini yetiştirmiştir.

Bir müddet Selimiye Camii'nde Arapça ve Farsça okumuştur.

Özellikle hat sanatındaki başarılarıyla ün yapmış devrin hattatlarından ders almıştır.

Cemali takma adı ile (Mahlası ile) şiirler yazmıştır.

Sesinin güzel olduğu, iyi saz çaldığı söylenmektedir.

Ahmet Bâdî,1863 yılında 25 yaşında iken seyyar arazi kâtibi olarak devlet hizmetine girdi.

1868 yılına kadar Filibe, Edirne, Tekirdağ, Vize ve Lüleburgaz'da çalıştı.

1868 yılında Edirne'ye 3. sınıf emlâk kâtibliğine atandı.

Bir yıl sonra terfi edip başkatip oldu.

1871 yılında yine terfi ederek Edirne vilâyeti emlak müşavirliğine getirildi.

Aynı görevle 1872-1873 yıllarında Yanya, 1875-1879 yıllarında Bosna, 1879-1883 yıllarında Kastamonu'da bulundu.

1883 yılında Trabzon'a vergi müdürü olarak atandı ve aynı yıl ikinci dereceden Osmanlı nişanıyla ödüllendirildi.

Oradan 1884 Diyarbakır vergi müdürlüğüne getirildi.

Uzun süren bu gurbet hayatından sonra 1889 yılında yine vergi müdürü göreviyle çok sevdiği Edirne'ye döndü.

Bu görevini 1897 yılına kadar sürdüren Ahmet Bâdi, oğlu Faik Efendi'nin, meşrutiyetçilerin arasında bulunduğu şüphesiyle sorgulanıp Konya'ya sürülmesi üzerine, oğlunu yalnız bırakmamak için değiştirilerek Konya vergi müdürlüğüne, oradan da 1901 yılında Bursa vergi müdürlüğüne atandı.

Başarılı hizmetlerinden dolayı Bursa'da bu sefer üçüncü dereceden Osmanlı nişanı ile ödüllendirildi.

Bu son görevinden 1907 yılında kendi isteğiyle emekliye ayrıldı.

Memuriyet yaptığı sıralarda Bektaşi yolu erkanına girmiştir.

Rumeli tekkesinde Mahmut Baba zade Halife Nafi Baba'dan önce Bektaşi nasibi almış ardından aynı kişiden Babalık icazeti alarak Mürşit olmuştur.

Ahmet Bâdi, emekli olduktan sonra rahatsızlandı ve tedavi olmak için getirildiği İstanbul'da 1908(H.1325) yılında öldü.

Ahmet Bâdî'nin mezarı konusunda da iki ayrı görüş vardır.

Adı geçen araştırmacılardan Rifat Osman dışındakiler, Eyyüp'te, Merdivenli Kabristanda'dır derken, Rifat Osman "Edirnekapı dışında İbrahim Çelebi Hazretleri yakınında defnedilmiştir" der.

Merhumun eserleri ile bine yakın olan kitapları oğulları Edirne meb’usu olan Faik Bey tarafından Edirne’de Sultan Selim Kütüphanesine hediye edilmiştir.

Kayıtlarda 45 adet nefesi, 1 adette gazeli bulunmaktadır.

Refik Ahmet Sevengil, Çağımızın Halk şairleri kitabında doğum tarihini 1856 vefatını 1906 olarak vermektedir.

Eserleri:

Riyâz-ı Belde-i Edirne

Devâyih-i Vilâyet-i Edirne

Armağan (Osmanlı Atasözleri)

Mesâdir-i Lisan-ı Fârisî

Tavzîhü'l-Ebvâb Alâ Teshîli'l-Hesab

Dîvan

click here click married affairs