Şemseddin Sivasi
Halvetiliğin Şemsiye kolunun kurucusu olup, tam adı Ebü's-Senâ Şemseddin Ahmed es-Sivasî'dir.
Yedi yaşında babasının mürşidi (tarikat şeyhi) olan Amasyalı Şeyh Hacı Hızır'ın duasını almak üzere Amasya ya gitti ve şeyhin teveccühlerine erişerek memleketine döndü. Tokat'a giderek öğrenimini ilerletmeye çalıştı. Öğrenimini İstanbul'da tamamladı. Tasavvufi eğitimini Cumapazarlı Muslihiddin ile Şirvanıl Mecdeddrin efendilerden aldı. Sivas'ta ilim ve irşatla (Hak yolunu gösterme) uğraştı. Menkıbeleri Receb-i Sivasî'nin Necmü'l-Hüdâ, Mehmed Nazmî-i İstanbulî'nin Hediyyetü'l-İhvân, Müstakîmzâde Süleyman Sadeddîn'in Hulâsatü'l-Hediyye isimli eserlerinde anlatıldı.

ESERLERİ:

• Dîvân-ı Arifane
• Menâkıb-ı İmâm-ı A'zam
• İrşâdü'l-Avam
• Mir'âtü'l-Ahlâk ve Müşevvikü'l-Eşvâk
• İbretnümâ. Gülşenâbâd (Hz. Hasan Aksoy. 1998)
• Heşt-Behişt
• Tercüme-i İlâhînâme-i Şeyh Atâr
• Tercüme-i Pendnâme-i Şeyh Atâr
• Süleymânnâme
• Mevlid-i Nebi
• el-Fesâyıh fi tercemeti'l-Levayıh
• Terceme-i Kasîde-i Bür'e
• Mir'âtü'l-Esvak
• Şerhu Muhtasaru'l-Menar
• Şerhu Kavâidü'l-İ'rab
• Menâkıb-ı Cihar Yâr-i Güzin (Haz. H. Südi Erdoğan, 1981)
• Cilau Uyûni'l-Araii'l-Muhad-dere
• Nakdü'l-Hatır
• Umdetü'l-Edib
• Şerh'i Gazeliyat-ı Sultan Murâd Han-ı Salis
• el-Camiu'n-Nufus
• Letaifü'1-Ayat ve Nukûşu'l-Beyyinât
• Dairetü'l-Usûl
• Hüccet-i İlahiye
• Kıssa-i Musa ve Hızır
• Şerhu Kelimâti Kümeyl b. Ziyâd
• Menazilü'l-Arifin
• Meclis.

FIKIH:

• Menâsik-i Hacc.