Sabit
Asıl adı Alaaddin'dir.
Memleketinde başladığı öğrenimini İstanbul'da tamamladı.
İyi bir öğrenim görerek yetişti.
İstanbul'da müderrislik, Tekirdağ'da müftülük yaptı.
Çorlu, Burgaz, Kırım, Bosna (1700), Konya (1705) ve Diyarbakır (1708) kadılıklarında bulundu.
İstanbul'a geldiğinde Bayrami Mevlevilerden Seydizade Mehmet Paşaya bağlanmıştı.
Mezarı Topkapı dışındadır.XVII. yüzyılın sonunda yetişen şairlerin Nabî'den sonra en büyüğü kabul edilen Sabit, yeniliklere yöneldiği şiirlerinde halk dilini kullandı, atasözlerine ve halk deyimlerine yer vererek Nedim şiirinin hazırlayıcısı oldu.
"Atasözleri, deyimler ve Türkçenin kıvrak ifadelerinden çokça yararlanan Sabit, sürekli taklitçilikten kaçınmış ve kendine has bir üslûbun temsilcisi olmuştur. Çok şiirinde sıkça görülen orijinal ifade ve buluşlara karşılık, bazen çok basit sözler ve garip tabirleri kullanmaktan da çekinmemiş, bu yüzden şiirleri kendine has garip bir tarza bürünmüştür.
Bazıları onu eski şiirde yeni bir dil kullanarak millî üslûbu oluşturan ilk şairlerden sayarlar.
Çorlulu Ali Paşa Camii ve hamamı için yazdığı kasidedeki tasvirlerinde ince sanatkâr ruhunu ortaya koymayı başaran şair, hikemî tarzda yazdığı şiirlerinde içine düştüğü donuk üslûptan kendisini kurtaramamıştır.
Dîvân'ında bazen müstehcen ifadelere yer vermekten kaçınmamış, ara sıra da balgam, piyaz, gübre, uyuz, tükürmek ve pastırma gibi başka şairlerin kullanmaktan sakınacakları kelimeleri orijinal buluşlarını ifade edebilmek için kullanmaktan çekinmemiştir.
Yerli ve tamamen orijinal olan Dere-nâme ve Berber-nâme gibi biraz da alışılmadık ve müstehcen konularda kendine has üslubuyla kaleme aldığı mesnevileriyle kendisinden sonra gelen Enderunlu Fâzıl ve Enderunlu Vâsıf gibi şairlere öncülük etmiştir." (Mehmet Atilla Şentürk)

ESERLERİ:

• Divan (basılmadı),
• Zafername (Kırım ham Selim Giray'ın Macaristan seferini anlatır, 1882),
• Edhem ü Hüma (mesnevi),
• Hikaye-i Hoca Fesad (diğer adıyla Donlu Dere),
• Hadîs-i Erbain ve Tefsiri, Amr-i Levs (mesnevi),
• Varka vü Gülşah (mesnevi).