Mesnevî-i Nuriye

Said Nursi'nin oniki risaleciğinin kendisi tarafından birleştirilerek tek kitap haline getirilmiş eseridir. İçeriğinde yer alan küçük kitapçıkların birçoğu Osmanlı Türkçesiyle yazılmış, daha sonra yazarın küçük kardeşi Abdülmecid Nursi tarafından tercüme edilmiştir.

Eserde yer alan risalecikler sırasıyla şöyledir:

Lem'alar, Reşhalar, Lâsiyyemalar, Katre, Hubâb, Habbe, Zühre, Zerre, Şemme, Onuncu Risale, Şûle, Nokta. Bu risaleciklerin konuları ise şöyledir:

Lem'alar: Herşeyin Allah'ın birliğine nasıl işaret ettiğini izah ve ispat etme amacıyla yazılmıştır.

Reşhalar: Muhammed'in peygamberliğinin ispatı amacıyla yazılmıştır.

Lâsiyyemalar: Ahiret inancının, öldükten sonra dirilmenin ispatına yönelik yazılmıştır.

Katre: "Allah'tan başka ilah yoktur" cümlesinin ifade ettiği manaları ispat etmek gibi değişik bazı konuları içermektedir.

Hubâb: Peygambere iman, ahirete iman, dua, insanın mahiyeti, içtihat gibi pekçok farklı konuların işlendiği bir risaledir.

Habbe: Dünya sevgisinin kötülüğü, kendiliğinden oluş ve tabiatçılığın yanlışlığı gibi birbirinden farklı konularda yazılmıştır.

Zühre: İnsanın mahiyeti, dünyaya ait şeylerin kaybolmasının yersizliği, Allah'tan başkasını büyük görmeme, dünyanın geçiciliği, öldükten sonra insanın cismiyle dirileceği ve insanın kıymeti gibi muhtelif konuları içeren bir eserdir.

Zerre: İmani ve ahlaki muhtelif konuların ele alındığı bir eserdir.

Şemme: Yaratılan her şeyin Allah'ın isimlerini gösterdikleri, benliğin mahiyeti, hiçbir kimsenin Allah'tan şikayete hakkı olmadığı gibi farklı konuları içermektedir.

Onuncu Risale: İnsanı hayvandan ayıran özellikler, insanın mahiyeti, kulluk vazifeleri gibi konuları elen alan bir eserdir.

Şûle: Dua ve Allah'ın isimlerinin hakikatleri gibi muhtelif konuları izah eder.

Nokta: Tabiat, maddenin ezeliyeti gibi konuları içeren bir eserdir.