Dergehname.

Ahmed Hasîb Efendi'ye izafe edilen ve İstan­bul'da mevcut doksan yedi tekkeden bahseden mesnevi tarzındaki bu eser 129 beyittir. Kaynaklar her ne kadar bu eseri Ahmed Hasîb Efendi'nin yazdığını belirtiyorlarsa da manzumede şair ken­di adından Hasîb olarak değil Hâsib olarak bahsetmektedir; bu da manzu­menin Hâsib adlı bir başka kişi tarafın­dan yazıldığını gösterir.

Osmanlı Mü­ellifleri, aynı yıl ölen Ahmed Hâsib ad­lı başka birinden daha bahseder ki bu manzumenin yazarı olması çok muhte­meldir (II, 140), Eserin yazılışından bir asır sonra Kethüdâzâde Arif Efendi'nin (ö. 1848) menâkıbını toplayan Muzıka-i Hümâyun hocalarından Emin Efendi, yeni kurulan on tekkenin adlarını da Dergehnâme'ye ekleyerek menâkıb-nâmenin sonuna koymuştur.

Kethüdâ­zâde Arif Efendi'nin menâkıbı Kethü­dâzâde Efendi'nin Terceme-i Hâline Zeyl-i Âcizânemdir adıyla basılmıştır (İstanbul 1305). Dergehnâme bu eserin 319-329. sayfaları arasındadır.

Dergehnâme 'nin Esad Efendi nüshasının (nr. 3465) başındaki bir nottan Ahmed Hâsib Efendi'nin bu eser karşılığında Bosna mevleviyetini elde ettiği, ayrıca hediye olarak bir at ile bir de Kur'ân-ı Kerîm aldığı anlaşılmaktadır.

Babinger bu eserden bahsederse de ne baskısını ne de yazmasını görmüştür.

Günay Kut, manzumenin ikisi Atatürk Kütüphane­si'nde (Belediye Yazmaları, nr. 043, s. 200-208; Osman Ergin Yazmaları, nr. 561, s. 208-210 ve 213-217), biri de Süleymaniye Kütüphanesi'nde (Esad Efendi, nr. 3465, vr. 65b-68a) olmak üzere üç yazma nüshasını tesbit etmiştir.