Divân

Edirne il Halk Kütüphanesi'nde T.Y. 2302 numarada kayıtlıdır.

Bâdî, Dîvânını da müsvedde olarak bırakmıştır.

Gazeller dışındaki şiirler bir sıra gözetilmeden yazılmıştır.

Eserin, başta ve sonda toplam 15 sayfası boştur.

İlk sayfada, Kastamonu'da 1871'de Mevlevi hângâhı için yazdığı bir târih yer almaktadır.

Dîvânda, sıra gözetilmeden yazılmış çoğu vefatla ilgili 85 tarih, 13 kaside, 6 tahmis, 1 müseddes, 6 şarkı, 1 tesdis, 206 gazel, 1 lugaz, 9 beyit, 35 müfred, 24 kıt'a bulunmaktadır.

Bâdî, son görev yeri olan Bursa'da Hacı Baba Dergâh-ı Şerifi şeyhi, Hacı Bahâ Efendi'nin ölümüne 1903'de tarih yazmıştır, tek tarih şiiri 1871 olduğuna göre, Dîvânı'ndaki şiirler, 32 yılın mahsulüdür.

Bâdî, tarih düşürmede ustadır. Tarih şiirlerinin birçoğunu yakın dostlarının ölümü üzerine yazmıştır.

Ayrıca cami, çeşme gibi binaların yapımına da tarih düşürmüştür.

Edirne valisi Hacı Ahmed İzzet Paşa'nın, Üç Şerefeli Camii yakınlarındaki türbesi üzerindeki on beyitlik manzume Bâdî'nin, Paşa'nın Ölümü üzerine düşürdüğü tarihtir.

Ölüm tarihini ihtiva eden son beyit şöyledir:

Yaş döküp iki gözünden dedi Bâdî târih

Göçdü Firdevs-i alaya Hâeı İzzet Paşa

Dîvânındaki gazellerinde sadece "Râcih" mahlasını kullanır.

Bu mahlası kendisine Edirne büyük eyâlet meclisi başkâtibi, Rusçuklu Hacı Hafız Mustafa Paşa vermiştir.

Halk arasında Ahmet Bâdî, diye tanındığından, gençlik yıllarından beri kullandığı bu mahlası bırakmış, ele geçmeyen 2. Dîvânındaki gazellerinde Bâdî mahlasını kullanmıştır.

Armağan'da geçen 86 beyitin bütünü Bâdî mahlaslıdır.

Bâdî, Riyâz-ı Belde-i Edirne'de kendisine vergi müdürleri arasında yer vermiştir.

Şâirleri anlattığı ikinci ciltte ise, tevazu göstererek Nâ-bî'nin şu beytini işaretler;

Kiminin camii var kimi yapar pül Nâbî

Şu'arâmn n'olur âsârı sühanden gayri

Şiirlerinin güzel olmadığını sâdece duaya vesile olmak için kendisine de şâirler arasında bir yer ayırdığını söyler ve Bâdî mahlaslı sekiz gazelini yazar.

Gerek bu sekiz gazel ve gerekse Armağan'da geçen Bâdî mahlaslı 86 beyitte ikinci dîvânının var olduğunu ispatlamaktadır.

Örnek aldığı gazellerinden birinin matlası şöyledir;

Kâfu nûn üzre kurulmuş bir binadır kâinat

Bak ne âlîdir nasıl hayret-fezadır kâinat

Dîvân tertibinde bir sıra gözetilmemişse de mürettep bir dîvânın ihtiva ettiği bütün özelliklere sahiptir.

Harf tertibine göre her harften gazeller bulunmaktadır.

Bâdî, Tanzimat sonrası doğan, yeni edebiyat akımlarından hiç etkilenmemiş, klasik bir dîvân şâiri niteliğini muhafaza etmiştir.

Gazellerinin dili, kaside ve tarihlerine nazaran daha sadedir.

Matla ve makta beyitli gazeli buna bir örnektir:

Kasd edüb evvel harâb-ı cana cânâ gözlerin

Tîr-i mÜjgânın meğer kılmış müheyya gözlerin

Göz göz olur hâne-i kalbi dil-i Râcih gibi

Kim temaşa eylese bakışların yâ gözlerin